Uria katastrofike e shkaktuar nga bllokada e ndihmës ndihet më shumë nga të moshuarit, të rinjtë dhe të varfrit në Gaza.
Në rrugët e mbipopulluara dhe të mbushura me rrënoja të qytetit të Gazës, kishte pak habi për njoftimin se ekspertët e mbështetur nga OKB besonin se skenat e dëshpërimit tani mund të përshkruhen zyrtarisht si uri masive, sipas The Guardian.
“Kjo është diçka që e kemi thënë prej muajsh. E kemi parë, e kemi përjetuar dhe jemi duke vuajtur nga kjo. Ndjehemi shumë të pafuqishëm, shumë të sëmurë dhe të lodhur,” tha Amjad Shawa, drejtori i Rrjetit të OJQ-ve Palestineze, i cili ka qëndruar në qytetin e Gazës gjatë gjithë luftës 22-mujore.
Të premten, Klasifikimi i Fazave të Sigurisë Ushqimore të Integruar (IPC) – një organizatë e njohur globalisht që përcakton ashpërsinë e pasigurisë ushqimore dhe kequshqyerjes – konstatoi se tre pragjet kyçe për shpalljen e një urie janë përmbushur në këtë qytet, dikur një qendër tregtare dhe administrative plot gjallëri.
Që nga krijimi i saj në vitin 2004, IPC ka shpallur vetëm katër uri, më e fundit në Sudan vitin e kaluar.
“Kjo uri është tërësisht e shkaktuar nga njeriu, mund të ndalet dhe të kthehet mbrapsht”, thuhej në raport. Ai paralajmëroi për një rritje të ndjeshme të vdekjeve nëse “nuk zbatohet një armëpushim… dhe nëse nuk rikthehen menjëherë furnizimet ushqimore dhe shërbimet bazë”.
Janë më të pambrojturit mes palestinezëve që aktualisht jetojnë në qytetin e Gazës – mendohet të jenë mes 500,000 dhe 800,000 vetë – ata që rrezikohen më shumë, veçanërisht të moshuarit, fëmijët, të sëmurët ose ata të izoluar shoqërisht, sipas zyrtarëve të ndihmës humanitare.
“Nuk kam asgjë për të gatuar dhe as para për të blerë dru për zjarr. Hamë pak në mëngjes për të shuar urinë dhe pak në mbrëmje. Unë ha vetëm pak za’atar (përzierje erëzash), djathë ose vetëm kripë me bukë, pa perime, asgjë të gatuar,” tha Sabah Antaiz, 55 vjeç, e zhvendosur nga lagjja Tuffah në lindje të qytetit të Gazës për shkak të ofensivave të fundit izraelite.
Antaiz vuan nga hipertensioni, diabeti dhe një sëmundje në zemër. Bashkëshorti i saj, 60 vjeç, është shumë i sëmurë dhe nuk mund të punojë ose të mbledhë ushqim. “Nuk na ka mbetur askush, askush që të na ndihmojë apo të na sjellë ushqim. Kam humbur rreth 10 anëtarë të familjes në një sulm ajror në lagjen Tuffah: babanë, nënën, nipërit dhe mbesat, fëmijët e vëllezërve dhe motrave të mia,” tha ajo.
Autoritetet izraelite e shtrënguan më tej bllokadën ekzistuese të Gazës në fillim të konfliktit në tetor 2023 dhe në mars e prill vendosën një ndalim të plotë dy mujor për furnizimet.
Kohët e fundit ka hyrë më shumë ndihmë në Gaza, por sipas agjencive humanitare, kjo përbën vetëm një pjesë të vogël të nevojave reale. Çmimi i sheqerit ka rënë nga rreth 100 dollarë (74 £) për kilogram, në rreth 7 dollarë, por shumica e produkteve të tjera mbeten tepër të shtrenjta për 90% të popullsisë që nuk ka të ardhura. Një kilogram domate kushton 30 dollarë.