Jetë dhe Stil

Këngëtari turk ka humbur gjithë pasurinë në bixhoz dhe thotë se nëse do të lindte përsëri nuk do e bënte kurrë.

Serdar Ortaç foli për pendimin e tij më të madh, e që është luajtja bixhoz

Këngëtari Serdar Ortaç tha se është penduar më së shumti në jetë që ka luajtur në lojëra të fatit, madje tha “Nëse do të lindja përsëri, nuk do të rr ezi koja kurrë”.

Ai është bërë emri i fundit i muzikës që ka folur haptas për anën e tij të panjohur, duke u shprehur i penduar që ka luajtur bixhoz.

Këngëtari thotë se nuk mban mend kur ishte i lumtur, Ortaç ka shumë vite që lufton me sëmundjen MS.

Konkurrentët e “Love Island” kanë pasur së fundmi një sifdë +18 e cila është shfaqur në orën 19:00 në televizionin Klan.

Sfida e çifteve ka qenë të realizonin 15 pozicione të kamasutrës, nisur nga emri i tyre.

Pamjet aspak normale të tyre në një televizion kanë bërë xhiron e rrjetit.

Madje ka qenë ish-banori i “Big Brother”, Anaid Kaloti i cili ka bërë një reagim publik.

Ai ka postuar disa pamje nga loja e programit dhe shkruan: “Ne 19:00 Po shpjegojnë pa +18 pozicionet e Kamasutres”.

Të paktë janë ata që nuk e nisin ditën me një filxhan kafeje. Por, një pjesë e madhe konsumojnë gjatë gjithë ditës kafe. Ngjan sikur të motivon, por kafeja ka ndikim të madh në shëndet. Këto janë disa pasoja:

Dhimbje në stomak

Kafeina mund t’ju ndihmojë që të zgjoheni nga gjumi, por të konsumosh një filxhan me stomak bosh, sjell pasoja për stomakun tuaj.

Probleme me gjumin

Nëse do të konsumoni kafe gjatë orëve të pasdites apo në mbrëmje, punët me gjumin nuk do t’i keni të mira.

Nëse jeni konsumues i rregullt i kafesë, në rast se vendosni që për një kohë të mos e pini, atëherë trupi juaj nuk do të reagojë mirë. Kështu do të keni dhimbje koke, nuk do të jeni të motivuar dhe do të ndjeheni të lodhur.

Ankth

Ashtu si alkooli dhe sheqeri, trupi i të gjithëve reagon ndryshe ndaj kafeinës. Nëse konsumoni shumë kafeinë do të përjetoni ankth dhe nervozizëm. Kështu kufizojeni veten dhe konsumoni jo më shumë se dy filxhanë kafeje në ditë.

Probleme me dhëmbët

Kafeja dëmton smaltin e dhëmbëve. Me kalimin e kohësh dhëmbët tuaja nuk do të duken më të bardha.

Ndaj kini parasysh që efektet e kafesë në trupin tuaj nuk janë vetëm pozitive. Përpiquni që të reduktoni sasinë e kafeinës dhe pini jo më shumë se dy filxhanë kafeje në ditë.

Varësi

“Pi birra, mos u marto”/ Këshilla e 104-vjeçares për një jetë të gjatë
Kathleen Hemmings nga Sandfields i Britanisë së Madhe, e lindur në vitin 1919 ka ndarë me të gjithë sekretin e jetëgjatësisë së saj.

104-vjeçarja ka një këshillë për të gjithë ata që duan të jetojnë gjatë: “Pi birra, mos u marto!”

Kathleen është rritur në Brixton dhe ka punuar shumë vite si kontabiliste. Periudhën e Luftës së Dytë Botërore ajo e kaloi në Londër e më pas në 1965-ën u zhvendos me mamanë dhe vëllain e saj në Cheltenham.

Edhe sot pas 104 vitesh, Kathleen e kalon kohën e saj duke u argtëuar dhe duke ndjekur shfaqje baleti ose opera.Ditëlindja e saj këtë herë u organizua nga familja, një festë madhështore që i përshtatej më së miri numrit të viteve.

Ajo e quajti festën e saj të ditëlindjes një ditë historike të cilën do ta mbajë mend përgjithmonë.

“U hap pothuajse gjysma e kokës, nga veshi në vesh për të hequr tumorin”

Brixhida Muça ishte një ditë më parë e ftuar në emisionin “Ftesë në 5” në Top Channel, ku rrëfeu kalvarin e sfidave me djalin e saj të sëmurë. Ky i fundit u konstatua se ishte me autizëm dhe më vonë doktorët zbuluan se kishte një tumor të madh në kokë, por ajo si nënë nuk u dorëzua asnjëherë.Nëna e djalit tregoi për shumë operacione në të cilat është nënshtruar vazhdimisht i biri, i cili përveç të folurit nisi të humbiste edhe shikimin në një moment.

“Ai shikonte me sytë e mi, shikonte shpresë, sikur më pyeste. Dhe unë i them ‘mama ngriji duart lart dhe thuaj o Zot’. E për çudinë e të gjithëve ai tha ‘Zot’ dhe ai s’kishte folur asnjëherë. Mjekët e dëgjuan dhe për një fëmijë që nuk dëgjon e nuk flet të thotë këtë fjalë, të kërkojë ndihmë në këtë pikë… Mes dhimbjesh e lëshova për në sallë. Zgjati shumë operacioni për vendosjen e një tubi. Falë Zotit i doli me sukses, por doktori tha që tumorin duhet ta heqim sepse është shumë i madh. Pas shumë përpjekjesh vendosëm me bashkëshortin që pas 1 jave të bëhej operacioni i madh. U hap pothuajse gjysma e kokës, nga veshi në vesh për të hequr tumorin”, tregoi ndër të tjera ajo.

Brixhida iu bëri thirrje të gjitha nënave të mos dorëzohen, t’ju qëndrojnë pranë fëmijëve edhe nëse ata bëhen të dhunshëm e agresiv, njëjtë siç vazhdon të luftojë ajo për djalin e saj.

Epo vjeherr si kjo rralle gjen : Ja se cfare u beri ajo 3 nuseve te saja

Një nënë e mençur e cila i kishte tre djem dhe i kishte rritur me mundime të shumta pasi burri i saj kishte ndërruar jetë prej kohësh fillon tregimin e saj dhe thotë:

Unë i kam tre djem dhe të gjithë shqyr Zoti janë martuar… erdhi koha që të ndahen dhe secili të dal në shtëpinë e tij…

Ende nuk dija se me cilin djalë të shkoj e ta kaloj pjesën e mbetur të jetës time dhe të shijoj pak rehati dhe lumturi në atë shtëpi në të cilën do të jetoj.Më erdhi një ide dhe vendosa që natën e parë ta kaloj te biri im i madh, në mëngjes kur u zgjova kërkova prej nuses së tij të më sjell pak ujë që të marr abdes, pasi mora abdes dhe i fala dy reqate namaz, ujin e mbetur në enë e hodha mbi shtratin në të cilin fjeta.

Kur erdhi ta rregulloj dhomën time, i thash nuses: oj bija ime kështu është halli i pleqve, e kisha lag shtratin natën pa e he.tuar. Ende pa i përfunduar fjalët e mia, filloi të më bë.rt.as reja ime dhe të më quaj me fjalët më të rëndë, derisa sa më tha: oj pshu.rra.vicë, tani vet kape e laje dhe thaje këtë shtrat se na e qelbe krejt shtëpinë e re, nëse edhe njëherë ndodh dije se çka ka me të gjetë.

E mbajta hidhërimin në gjoksin tim, por lotët nuk munda t’i mbaj, e mora e pastrova shtratin e tera, kur e takova birin tim të madh, edhe ai më shikonte me zemërim dhe e kishte vrenjtur fytyrën e tij.

Në natën e dytë, shkova të flejë te biri im i dytë, dhe veprova të njëjtën gjë, u hidhërua edhe reja e dytë, më ofendoi rëndë dhe e ftoi birin tim i cili më ofendoi më shumë se sa gruaja e tij, duke më thënë: nuk du me jetu ma me këtë pisllëk me të cilin kam jetu qe sa vite.

Dola prej tyre, e përbu.zur dhe e nënçmuar dhe u drejtova te shtëpia e birit tim të vogël, kur u zgjova në mëngjes i kërkova ujë si zakonisht nuses dhe veprova të njëjtën gjë me ujin e mbetur, kur erdhi ajo, i tregova për urinën time.

Mu drejtua me fjalët: mos ke dert oj nënë ,se kështu është gjendja e të moshuarve, sa herë e kemi bë nevojën në rrobat e juaja kur kemi qen të vegjël, t’i je zonjë në shtëpinë tonë, mos u ngushto për asgjë, pastaj e pastroi shtratin e parfumoi, mi mori edhe pizhamet e mia të cilat i pastroi.

Shkova te oda vjetër dhe i nxora gjithë lirat e mia që i kisha kujtim nga bashkëshorti dhe nëna ime, i ftova tre djemtë me nuset e tyre dhe fillova t’ua tregoj ngjarjen, e u thash: Ai uji mbi shtrat nuk ka qen urinë, por unë e kam hedh ujin e abdesit me qëllim që me jua pa fytyrën tuaj të vërtetë.

U drejtu kah reja e saj e vogël dhe tha: Kjo është bija jem me të cilën du me i kalu këto ditë të jetës time, se ju më bërët të qaj si fëmijë, kurse kjo më ledhatoi dhe më gëzoi si fëmijë. Andaj këto lira i takojnë vetëm kësaj si dhuratë për sjelljen e saj. Dy djemtë e mëdhenj së bashku me nuset e tyre mbetën të shtangur dhe u penduan thellësisht për veprimin e tyre. Pastaj iu drejtova djemve të mi me këto fjalë:

Këtë do t’ua kthejnë fëmijët tuaj kur të mplakeni o bijtë e mi andaj përgatituni për pendim në këtë ditë ashtu siç i rash pishman unë për mundin tim ndaj jush përveç vllaut tuaj të vogël, ai ka me jetu i nderuar dhe ka me taku Zotin e tij i gëzuar…. e juve nga kjo ju privuan grat e juaja kur nuk ia mësuat vlerën e nënës tuaj.

Një burrë nga Massachusetts tregoi se pastruesi i shtëpisë së tij gjeti në një biletë lotarie të harruar prej kohësh që kishte blerë muaj më parë dhe doli të ishte një fitues prej 1 milion dollarësh.

Khalil Soussa nga Medford u tha zyrtarëve të Lotarisë Shtetërore të Massachusetts se ai bleu biletën gërvishtëse prej 15,000,000 dollarësh Money Maker, por e humbi dhe u harrua përpara se ai të kontrollonte nëse ishte fitues.

Ndërkohë, pastruesi i shtëpisë së tij e gjeti biletën në një vazo muaj më vonë dhe ia dha.

Lojtari zbuloi se bileta e humbur prej kohësh ishte fituese e çmimit 1 milion dollarë.

Në fund, Soussa deklaroi se po planifikon të përdorë fitimet e tij për të ndihmuar një mik dhe për të dhënë për bamirësi.

“Unë u riktheva dhe së bashku me Vesën kemi vendosur të rrisim pasionin tonë sa i përket muzikës”

Këngëtari i njohur, Big Basta, ishte sot i ftuar në emisionin “Live from Tirana”. Në kulmin e karrierës së tij këngëtari vendosi të largohej në Zelandën e Re së bashku me familjen e tij, këngëtaren Vesa Luma dhe djalin e tyre. Përse kjo zgjedhje e këngëtarit?

“Doja të isha aty ku fillon bota. Ne që të vegjël jemi përpunuar për t’u larguar nga Shqipëria, që kur mësojmë gjuhët e huaja. Nuk na ka përgatitur njeri për të ndenjur në Shqipëri. E kuptova duke qëndruar andej se sa e rëndësishme ishte Shqipëria. Në Zelandën e Re kanë një politikë të jashtëzakonshme, të thonë që do ta duash shumë vendlindjen tënde. Ne si popull kemi të mirat dhe të këqijat tona si çdo popull tjetër. Unë u riktheva dhe së bashku me Vesën kemi vendosur të rrisim pasionin tonë sa i përket muzikës si dhe duam që djali të perfeksionojë gjuhën shqipe. Të rrijë me gjyshërit dhe njerëzit e tij të afërm”, tha Big Basta.

Pjesë nga intervista:

Rikthimi në Shqipëri, a ka ndryshuar diçka në vend për Big Basta-n?

Jemi viti 2023, Shqipëria është vend i bukur. Unë jam repist dhe repistat duhet të jenë opozitar të përhershëm. Shqipëria i përshtatet çdolloj brezi.

Big Basta ka sjellë një këngë me Renis Gjokën të titulluar “Një hap përpara” e cila bëri bujë me fjalët emocionuese të reperit në këngë ku “dënonte” politikën e ashpër në Shqipëri. A identifikohet Big Basta si një reper që i këndon ‘halleve’ të shqiptarëve?

Mendoj se edhe në dekadat në vazhdim prapë do të ketë vlerë çdo germë e këngëve të mia. Shpesh kam bërë edhe këngë që janë komerciale, nuk i kam shijuar në maksimum, shijoj kur bëj vargje të vërteta. E shoh veten shumë mirë të pozicionuar në këtë zhaner, më jep jetëgjatësi. Sa më e vjetër bëhet vera aq më e shijshme bëhet, të njëjtën gjë dua edhe unë me këngët e mia.

Si ka ndryshuar tregu muzikor në Shqipëri sipas artistit?

Në tërësi ka ndryshuar shumë. Tani ka rrallë artiste të zhanrit rrok. Hip Hopi ka fituar si kulturë, është e përhapur në Shqipëri. Ka artistë të mirë por ka edhe kalimtarë. Nga ana cilësore është shumë lartë. Një nga të preferuarit e mi është Lyrical Son. Ka edhe të tjerë, ka artistë të rinj që janë shumë të mirë. Po ecin me hapat e duhur.

KUJDES! 60 minuta më shumë gjumë, ja kur do të ndryshojë oraTë dielën e 29 tetorit ndryshon ora. Akrepat do të shkojnë 60 minuta mbrapa, ose thënë ndryshe, do të flemë një orë më shumë.
Si zakonisht ndryshimi bëhet rreth orës 03:00 të mëngjesit. Në aparatet e celularëve smart, ndërrimi bëhet automatikisht.

Lëvizja e akrepave të orës si fenomen ndodh dy herë në vit: në javën e fundit të tetorit dhe në të dielën e fundit të marsit, kohë kur ora shkon para.
Ndryshimi i orës më parë në Europë ka qenë jo i njëtrajtshëm, por ajo filloi të përgjithësohej nga viti 1974, vende vendosën të çojnë përpara orën në mënyrë që të shfrytëzonin më shumë dritën e diellit dhe të konsumonin më pak energji elektrike.

Sot, do të shkruaj për jetën e natës në metropolin tonë, Tiranë. Nuk mbahem nga ata persona, të cilët e frekuentojnë shpesh këtë të fundit, por vetëm një natë më mjaftoi për të mësuar se “ç’gatuhet” aty…

E shtunë, ditëlindja ime… Asnjëherë nuk më ka pëlqyer të festoj ditëlindjet e mia, e aq më tepër të flas për to. Madje, përherë kam pasur bezdi edhe t’i “deklamoj” ato përpara të tjerëve.

Më duket një zhurmë e kotë, e panevojshme, por sot rrjetet sociale të nxjerrin zbuluar.Edhe po ta harrosh, të rikujtojnë ata një javë më para, jo vetëm ty, por edhe qindra miqve të tu interaktivë dhe ti nuk ke se ç’bën… Atëherë do të duhet t’i mbledhësh diku, do të mundohesh t’i argëtosh, t’i qerasësh me më të mirat… Ashtu bëra…

Bashkë me dy miqtë e mi më të mirë, u mblodhëm në një bar–lounge të qytetit, menduam të kalonim disa orë të mira me njëri-tjetrin. Rroftë sebepi që na mblodhi! U rehatuam në një tavolinë atypari… Secili prej nesh i kishte sistemuar mirë punët e ditës dhe tanimë ishim të tre të lirë të argëtoheshim dhe të rrëkëllenim ndonjë gotë alkool

Bar-i është i thjeshtë në dukje…, jo shumë modern, por i këndshëm… Po afronte mesnata… ambienti është mbushur plot, dritat e kanë humbur shkëlqimin e fortë dhe vezullues dhe atmosfera është bërë më e ngrohtë!

Ne jemi aty, tre miqtë e përhershëm e të kudondodhur bashkë. Tavolinës tonë i bashkohet edhe PR-i i bar-it në fjalë. Ai ishte mik i njërit prej miqve të mi. Një djalë i ri, shtatgjatë dhe gazmor. Vjen drejt nesh… afrohet, më uron me përzemërsi dhe bëhet pjesë e bisedave dhe diskutimeve tona pikant

Tashmë ka kaluar mesnata… pasi i kemi kthyer gotat e para të alkoolit, bisedat sa po vijnë e po bëhen pa “dorashka”, të paturpëta… Djaloshi i ri miqësohet mirë me ne, siç duket i kish ngjitur biseda dhe ato orë po i shijonte… Na tregon pak për mbarëvajtjen e bar-it, si funksiononin gjërat aty… Ne, të tre veshëngritur dëgjonim me kureshtje…

Të katërt ne kishim ardhur në qejf, pija kish bërë të sajën… ora 02:00 pas mesnate…“Tani është orari tipik i qerosave me kapele dhe me BMW”- më thotë me një ngërdheshje nën dhëmbë djaloshi. Nuk e kuptova, ku do të dilte, por me të kthyer sytë nga pjesa e jashtme e bar-it, shoh disa makina të mira, luksoze që ta bënin me sy.

Nga ato mjete moderne zbresin disa burra rreth moshës 30-40 vjeç. Të veshur mirë, të krekosur, të palestruar ata zënë vendin në lokal. Është një vend i tillë, që lehtësisht bie në sy… Pasi lënë aromën e tyre të fortë të parfumit të shtrenjtë.

“Këta janë të përhershmit”– na tregon djali i ri, tanimë me një pamje serioze në fytyrë. Iu hedh një vështrim të përciptë… sipërfaqësor… nuk më ngjallin ndonjë kuriozitet të veçantë… Fill pas disa minutash hyjnë edhe ca djem të rinj, të cilët i bashkohen tavolinës.

Porosisin pije të shtrenjta, vendin përherë e kanë të rezervuar… Ata janë VIP-at e mbrëmjes. Pas pak pjesë e bar-it do të bëhen edhe disa zonjusha… Përpëlis sytë me habi… diçka po kuptoj, ose ashtu mendoj… Muzika sapo vjen po bëhet edhe më e lartë, ajo po ma vështirëson shumë punën e “dekriptimit” të bisedës…

Përpiqem të lexoj me mundim mimikën e buzëve të bashkëbiseduesit përpara meje. Një skenë e paturp po zhvillohej aty, përpara syve të mi. Ishte kaq mirë e qëndisur, e kamufluar deri në detajin më të vogël.

Dhe të mendoje që këto veprime po bëheshin në një mënyrë aq të thjeshtë… E harrova fare arsyen pse kisha ardhur në atë bar-club–lounge, quajeni si të doni… Doja të shihja, të mësoja më shumë…
Tre femra të bukura, që binin shumë lehtë në sy i bashkohen atij ambjenti. Dukeshin të ishin mike me njëra-tjetrën. Mund të ishin tek të njëzetat apo më shumë. Afrohen drejt nesh, përshëndesin djaloshin, na përshëndesin edhe ne, ulen në një tavolinë më poshtë dhe fillojnë të flasin, të bisedojnë, të ngacmohen, të qeshin me njëra-tjetrën…

Dy miqtë e mi iu ngulin sytë ngultazi, pak gotat që kishin kthyer, pak këto zonjusha të ëmbla ua kishin turbulluar arsyetimin edhe gjykimin… Unë shihja me imtësi çdo lëvizje… Nuk ishin të rëndomta, ashtu siç i percepton ndonjëherë mendja e ftohtë maskiliste e jona. Jo, përkundrazi, ishin shumë tërheqëse… të bukura…

Këmbehen disa vështrime me tavolinën e meshkujve përballë, diçka flasin, diçka shohin… ata iu ofrojnë pije, i qerasin… ato pranojnë… diçka po kurdiset… ata kuptohen me njëri-tjetrin edhe pa folur… Çuditem! Shkëmbejnë një komunikim të shkurtër, qëndrojnë me njëri-tjetrin dhe duket sikur kanë kimi mes tyre… qeshin, hargalisen…

Kaq mjafton dhe ikin… zhduken, “avullojnë brenda minutit” nga lokali.Ai e merr me makinën luksoze dhe e shpie s’di se ku… Kaq ishte njohja… këto janë njohjet, lidhjet e kohëve moderne brenda një bari aq të zakonshëm. Kjo rutinë përsëritët përherë, po të jesh një frekuentues i rregullt, por për mua që vija për herë të parë kjo më tronditi.

Sa naiv që isha, i shkreti unë… po mos të ishte ai djalosh që na shpjegoi çdo gjë, unë s’do kisha kuptuar një hiç. Unë një djalë ende me kokën mes reve, i mësuar me rutinën shtëpi-punë, punë-shtëpi, papritur aty po zbuloja një realitet të ri… po, po një realitet që po ndodhte aty, përpara meje.

Nuk po e besoja dot, ose më mirë nuk doja ta besoja, sesi këto gjëra ndodhin në një mënyrë sa të hapur aq edhe të fshehur, sa legjitimë, aq edhe të ndaluar në atë bar natë për natë.
Djaloshi më sqaronte se kjo punë bëhej në çdo club të njohur të qytetit. Ky ishte kthyer në një stil jetese, në një stil nate. Mbeta i shtangur! E mora kaq shumë neveri këtë vend, që po më rrethonte.

Një inat i brendshëm më rrëmbeu aty për aty. Po e shihja me nervozizëm gjithë atë falsitet, argëtim, nën maskat e kamufluara të mbijetesës. Ato vajza të bukura ishin studente, të ardhura nga rrethinat e Shqipërisë, jetonin në një shtëpi me qera dhe studionin këtu në Tiranë.

Ky ishte stili i tyre i jetesës. Nuk doja të paragjykoja, por kur i mendoja me ata burra 40-vjeçarë, kokërruar, një inat më kaplonte rrëmbimthi. Një inat me gjithë njerëzit që ishin aty… mora inat qytetin, këtë katrahurë të madhe marrëdhëniesh kontraktuale, i cili na ka tjetërsuar. E përçmova këtë sistem, i cili na ka mësuar çmimin e çdo gjëje, por vlerën e asgjëje.

Nuk arrija dot ta imagjinoja, sesi këto çupëza të njoma ditën ishin ëngjëj dhe pas orës 12 të mesnatës shndërroheshin në djaj.

Të gjithë e pësonin këtë transformim aty… Vendi ua diktonte… normat e pashkruara, të patreguara, qartas të dakordësuara. Marrëdhënie kontraktuale në punë, marrëdhënie kontraktuale në dashuri, marrëdhënie kontraktuakle në sek.s, marrëdhënie kontraktuale në miqësi.

Fillova të urreja këtë shoqëri, e cila me pafytyrësinë e një “ç’më duhet mua”, e një “nuk është puna ime” apo e një “le të bëjnë ç’të duan”, legjitimon në heshtje çdo veprim, madje e miraton atë, nuk flet për të dhe vjen një ditë, padashje e harron atë… Nesër një ditë e re do agoi dhe mbase gjërat do të vazhdojnë sërisht të njëjtën rrjedhë.

Edhe unë nuk bëra ndonjë gjë të madhe: vetëm pashë, vrojtova dhe u “hëngra veten me dhëmbë nga inati”, por të paktën sot vendosa të shkruaja për të.
Bëra atë çka di të bëj më mirë… të dëftej, të rrëfej për gjërat që mbase nuk kam fuqi dot t’i ndryshoj…