Dje Erdogan i dha fund procesit të rivendosjes së marrëdhënieve të Turqisë me Izraelin, ndërkohë që hapi “llogari” të reja në një delir antiperëndimor, teksa duke folur para qindra mijëra ndjekësve të tij arriti në pikën që jo vetëm të kujtonte “ kufijtë e zemrës”, por edhe të kërcënonte Izraelin se “mund të vijë papritur një natë…”. Turma iu përgjigjur liderit turk në mënyrë ritmike “dërgo ushtrinë turke…”.
Advertisements
Ai madje paralajmëroi Perëndimin se nëse kërkon një konflikt të ri Kryqtar-Gjysmëhënës, Turqia do të qëndrojë e vendosur.
Advertisements
Këto deklarata ai i bëri dje në prag të 100-vjetorit të krijimit të Shtetit modern Turk, duke dhënë shenjën e kthesës së përgjithshme që po tenton lideri turk duke braktisur përfundimisht kemalizmin laik dhe orientimin perëndimor.
Reagimi i parë i Izraelit erdhi me njoftimin e Ministrit të Jashtëm E. Cohen për një tërheqje të menjëhershme të të gjithë personelit diplomatik nga Turqia për të “rivlerësuar” marrëdhëniet Turqi-Izrael dhe është e qartë se do të kalojë një kohë shumë e gjatë para se të bëhet e mundur rivendosja, madje edhe komunikimi mes dy qeverive.Ambasadori i Izraelit në Kombet e Bashkuara akuzoi Erdoganin për antisemitizëm dhe theksoi se “gjarpëri mund të mbetet vetëm një gjarpër”, ndërsa ministri i Energjisë i Izraelit tha se Erdogan “tregoi fytyrën e tij të vërtetë si përfaqësues i Vëllazërisë Myslimane që mbështet terrorizmin e Hamasit”.Prej ditëve të mëparshme T. Erdogan ishte ftuar të merrte pjesë në mitingun e madh të organizuar nga partia e tij në Stamboll për mbështetje në Gaza, i cili natyrisht u kthye në një tubim masiv kundër Izraelit dhe Perëndimit.
Advertisements
Gjatë fjalës së tij, lideri turk, duke dashur të shpjegojë interesimin e tij për Gazën, kujtoi teorinë e “kufijve të zemrës”, në të cilën u sigurua të përfshinte… Selanikun.
“Ne mbrojmë Gazën, siç kemi bërë në të kaluarën në Traki, në Ballkan, në Kaukaz, në çdo cep të brigjeve të Mesdheut Lindor, në Azinë Qendrore, në Azinë Jugore, në të gjithë Afrikën, me pak fjalë, kudo ku arrinin horizontet tona… . Sot, disa njerëz e shohin Gazën si një vend të largët, një vend që nuk ka të bëjë fare me ne. Megjithatë, një shekull më parë, për këtë komb, për këtë vend, Gaza nuk ndryshonte nga Adana. Ashtu si Edirne nuk ndryshonte nga Shkupi, Kirklareli nuk ndryshonte nga Selaniku, Mardini nuk ndryshonte nga Mosuli, Gaziantepi nuk ndryshonte nga Alepo, Gaza ishte pjesë përbërëse e atdheut tonë… Ne ishim të ndarë nga të gjitha këto vende që ata janë po aq tonat sa gjaku ynë, jeta dhe dashuria jonë…”
