Xhorxhia Meloni është vetëm e fundit politikane e djathtë e kësaj liste miqsh pragmatikë që ka kryeministri shqiptar nëpër kontinent. Dhe kjo s’mund t’i pëlqejë një veterani të së djathtës si Berisha, i cili nuk u influencua nga pozita e tij e palëvizshme ndaj marrëveshjes së emigrantëve, edhe pas telefonatës së zëvendësit të Melonit, ministrit të jashtëm italian Tajani.
Në mesin e krizës për bashkinë e Himarës, verën e shkuar, kryeministrja italiane Meloni erdhi për disa ditë pushimi në Jug të Shqipërisë. Pjesë e një dallge turistike me italianë që vërshuan në brigjet tona, Meloni duket se e shijoi qëndrimin tek vila e ish-kryeministrit Mehmet Shehu, si dhe ecejaket nëpër brigjet e Jonit. Muaj më vonë mësuam se në atë hark kohor mes saj dhe Ramës ishte pjekur idea e krijimit të një baze emigrantësh afrikanë në zonën mes Shëngjinit dhe Gjadrit, për të ndihmuar menaxhimin e flukseve migratore me të cilat Italia përballet çdo vit.
Advertisements
Me gjasë kjo vizitë nuk i ka pëlqyer aspak kryeministrit grek Micotaqis, pasi vinte si një ndihmë urgjente për Ramën në momentin e përplasjes për çeshtjen Beleri. Aq më pak i ka pëlqyer ajo Rithemelimit dhe Berishës, edhe ata të përfshirë në anën e Belerit në përplasjen Tiranë-Athinë. Kjo diplomaci me kapele kashte në kokë e Melonit dhe Ramës vinte në një moment kur dukej se po krijohej një mur izolimi në kufinjtë jugorë të Shqipërisë. Një rrethanë nga e cila do të përfitonte së brendshmi edhe Sali Berisha në Tiranë.
Edi Rama është një lider partiak me tendenca të theksuara apolitike. Nuk beson në ndonjë ideologji, aq sa edhe partisë më të vjetër në Shqipëri i ndërroi ngjyrën, i shpiku një “nofkë” (Rilindje) dhe i ndërroi gjithë elitën e vjetër politike. Një ndër tiparet e kësaj sjelljeje që bazohet tek pragmatizmi politik, është raporti që ka vendosur me liderët ndërkombëtarë konservatorë, nga Trump, Merkel, Sarkozi, Orban e së fundi Meloni apo të tjerë kryeministra evropianë të të djathtës me të cilët takohet shpesh.
Advertisements
