Quhet Ura e Kanionit Huajiang dhe do të jetë ura më e lartë në botë, jo për sa i përket lartësisë së shtyllave, madje as lartësisë së tyre mbi nivelin e detit, por në lidhje me distancën vertikale mbi të cilën do të vendoset kuverta.
Advertisements
”Plot 625 metra, domethënë distanca që do të ndajë sipërfaqen e rrugës nga pika më e ulët e tokës, në këtë rast lumi Beipan”, shkruan focus.it.
Advertisements
Me fjalë të tjera, ajo që e bën atë një përsosmëri inxhinierike është boshllëku poshtë strukturës.
Vepra kineze (43 nga 50 urat e varura “më të larta” në planet ndodhen në Kinë) do ta kalojë me 60 metra mbajtësen aktuale të rekordit, Urën Duge (565 metra), e ndërtuar në vitin 2016 afërsisht 200 kilometra më në veri, përsëri për të kaluar kanionin e thellë nëpër të cilin rrjedh Beipan.
Struktura masive u ndërtua vetëm tre vjet, duke kushtuar afërsisht 283 milionë dollarë, dhe është planifikuar të hapet për trafik deri në qershor të vitit 2025.
Për të kuptuar lartësinë marramendëse që po mbulon tashmë, mund të bëjmë një krahasim me disa nga rrokaqiejtë më të lartë në planet: Qendra Botërore e Tregtisë në Nju Jork, për shembull, mat “vetëm” 541 metra dhe, midis të gjithave, vetëm tre kanë numra më të mëdhenj (Burj Khalifa në Dubai, 830 metra, Merdeka 118 në Kuala Lumpur 680 metra, dhe Kulla e Shangait, 632).
Në përgjithësi, ura e varur është 2 890 metra e gjatë, me një hapësirë kryesore prej 1 420 metrash dhe dy kulla mbështetëse me lartësi 262 metra.
Kavot, të projektuara për t’i bërë ballë erërave shumë të forta, janë të lidhura me një tra masiv çeliku të përbërë nga 93 segmente për një peshë totale prej afërsisht 22 000 tonësh.
Ekuivalenti, si të thuash, i dy kullave Eiffel.
Zgjedhja e kësaj zgjidhjeje strukturore u bë e domosdoshme nga morfologjia e ashpër e kanionit dhe ndryshimet e forta të temperaturës në atë lartësi, të cilat gjenerojnë turbulenca të shpeshta atmosferike dhe kushte ekstreme të motit.
Pavarësisht vështirësive logjistike dhe mjedisore, puna u përfundua përpara afatit. Kjo falë sistemit të vendimmarrjes kontroverse të Kinës, i cili lejon autorizimet dhe vendet e ndërtimit sa më të shpejta të jetë e mundur, duke zvogëluar kontrollet mjedisore dhe kundërshtimin lokal.
Mjafton të thuhet se projekte të ngjashme në Perëndim do të duheshin pesë deri në dhjetë vjet për t’u përfunduar.
Një shembull i kohëve të fundit është Ura Gordie Howe, midis Detroitit dhe Windsorit, e cila do të jetë 220 metra e lartë dhe gjithashtu do të përurohet në muajt e ardhshëm, pas më shumë se shtatë vitesh pune.