Vrasja me thikë e Ilarias, ish i dashuri filipinas letër prokurorëve: Isha lodhur duke e pritur, ndërkohë ajo kërkonte meshkujt të tjerë për t’u lidhur

Masakrimi me thikë i Ilaria Sulës, krim i ndodhur në banesën e ish të dashurit të saj filipinas në rrethana të paqarta, mbetet i mbushur me mister.

Advertisements

Në një letër drejtuar prokurorëve të Romës që po hetojnë çështjen, Mark Samson shpjegoi versionin e tij të vrasjes së femrave të Ilaria Sulës.

Advertisements

“Nga ora 22:15 e 25 marsit deri në mesnatë folëm për marrëdhënien tonë, për faktin se më shqetësonte dhe isha lodhur duke pritur dhe ndërkohë ajo kërkonte njerëz të tjerë për t’u lidhur”, shkroi 23-vjeçari në letër, në të cilën jep fazat që i paraprinë goditjes me thikë të studentes shqiptare, ngjarje e ndodhur në apartamentin ku jetonte Samson me prindërit e tij në rrugën Homs, në lagjen Afrikane të Romës.

Më pas shtoi: “Po bëhej vonë, kështu që ajo më pyeti nëse mund të qëndronte natën në shtëpinë time. I dhashë disa pizhame që të flinte rehat. U shtrimë në shtratin tim dhe filluam të flasim për gjërat e mira që kishim përjetuar së bashku, përvojat, udhëtimet dhe nofkat që i vinim njëri-tjetrit. ‘Amore’, ‘tesoro’, ‘vita’, pastaj kaluam te fjalët shqipe ‘shpirt’, ‘zemra ime’ dhe ato filipinase ‘bebe ko’, ‘mahal’, ‘asawa’”.

I riu akuzohet për vrasje me dashje dhe fshehje të kufomës. Nga ana tjetër, nëna e Samson po hetohet për bashkëpunim në fshehjen e kufomës.

Në letër ai zbulon edhe një detaj, me trupin e mbyllur në një valixhe brenda makinës, ai ndaloi për të blerë cigare dhe një çakmak në një dyqan.

23-vjeçari më pas ndalet te ajo që ndodhi pas goditjes me thikë, mëngjesin e datës 26, dhe te përpjekja e tij për të hequr qafe trupin duke e mbyllur në një valixhe dhe duke e hedhur nga një shkëmb në zonën e Capranica Prenestina.

“Hapa të gjitha dyert e makinës për të parë nëse valixhja mund të vendosej në sedilje në vend që ta fusja në bagazhi, por më kot”, shkruan ai dhe më pas shton se u kthye në shtëpi Homs për të marrë valixhen me trupin e pajetë.

“E nxora valixhen nga ndërtesa, ishte një ditë me diell të ndritshëm e verbues. Shoh dy vajza që vinin në drejtimin tim, i lashë të kalonin dhe menjëherë pas kësaj e ngrita valixhen pa ndihmën e askujt: Hapa ndarjen e bagazheve dhe ndalova për një moment për të rifituar forcën”. Dhe përsëri: “E ngre çantën dhe e vendos në anën e djathtë të bagazhit dhe largohem pa një drejtim të saktë. Rreth orës 16:30 ndalem te një dyqan dhe blej cigare dhe një çakmak”.