Një rast i rrallë është regjistruar në Holandë, aty ku një 72-vjeçar ka ndërruar jetë pas plot 613 ditësh i infektuar me koronavirus, duke u bërë pacienti me infeksionin më të gjatë në histori.
Advertisements
Ai u infektua në shkurt të vitit 2022 teksa kishte një imunitet tepër të dobët, për shkak se merrte edhe barna për uljen e imunitetit (immunosupresant) pasi vuante nga një lloj kanceri në gjak dhe disa sëmundje të tjera.
Advertisements
Situata e tij në fakt ishte e komplikuar nga zhvillimi që pësoi pas transplantimit të një tumori tjetër, një limfomë e madhe difuze me qeliza B, për të cilën i ishte administruar rituximab antikancerogjen, një ilaç që eliminon qelizat B malinje dhe ato normale, pra edhe ato që normalisht prodhojnë antitrupa të drejtuar kundër koronavirusit Sars-Cov-2.
Mjekët thonë se infeksioni i tij me koronavirus ishte aq i gjatë, sa që virusi arriti të pësonte plot 50 herë mutacione, duke u shndërruar në variante të tjera.
Megjithëse pacienti kishte marrë më parë doza të shumta të vaksinës Covid, sistemi i tij imunitar i komprometuar e la atë të paaftë për të prodhuar një përgjigje të dallueshme antitrupash kundër virusit.
I shtruar në Qendrën Mjekësore të Universitetit të Amsterdamit, mjekët u përpoqën ta trajtonin infeksionin e tij me antitrupa monoklonale kundër Sars-Cov-2 dhe medikamente të tjera, por pa marrë rezultatet e dëshiruara.
Në rastin e 72-vjeçarit, i cili vdiq në tetor 2023 nga një rikthim i gjendjes së tij hematologjike pasi kishte qëndruar pozitiv me koronavirus për një total prej 613 ditësh (është infeksioni më i gjatë i dokumentuar ndonjëherë deri më tani), shenjat e para të mutacioneve virale u shfaqën qysh 21 ditë pas trajtimit me antitrupa monoklonale kundër koronavirusit Sars-Cov-2. Më në detaje, sekuenca e gjenomit, e cila fillimisht tregoi një infeksion për shkak të variantit BA.1.17 të Omicron, tregoi zhvillimin e një mutacioni të njohur si S:E340K, i cili i jep virusit rezistencë ndaj sotrovimab, apo antitrupi monoklonal me të cilin pacienti kishte është trajtuar.
Analizat e mëvonshme zbuluan se virusi ka pësuar “mbi 50 mutacione në krahasim me variantet BA.1 që qarkulloi njëkohësisht në botë, me zëvendësime të shumta të aminoacideve, duke përfshirë në nivelin e vendit të lidhjes së receptorit ACE-2 në proteinën “Spike” (S:L452M /K dhe S:Y453F)”, vëzhgoni autorët e raportit.